
احساس خستگی می کنید و بد خلق شده اید. شاید با مشکلاتی در زمینه ریتم قلب یا خواب خود مواجه شده اید. ممکن است مشکل از کمبود منیزیم سرچشمه می گیرد.
به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "امانان"، همانند بسیاری دیگر از مواد مغذی، بدن انسان برای حفظ سلامت خود به منیزیم نیاز دارد. این ماده مغذی به طور طبیعی در بسیاری از مواد غذایی یافت می شود، اما بسیاری از مردم مقدار توصیه شده روزانه را دریافت نمی کنند. کمبود منیزیم همواره با نشانه هایی روشن همراه نیست و نشانه ها می توانند مبهم و مشابه با نشانه های بسیاری از اختلالات دیگر باشند.
تهوع و استفراغ
نشانه های اولیه کمبود منیزیم می توانند شامل اختلالات گوارشی باشند. این می تواند از بی اشتهایی تا تهوع و استفراغ را در بر بگیرد.
فشار خون
مطالعات بسیاری پیوند بین سطوح منیزیم و فشار خون را نشان داده اند. در آن مطالعات، شرکت کنندگانی که از سطوح پاییین منیزیم برخوردار بوده اند، احتمال بیشتری داشته است به فشار خون بالا مبتلا باشند.
مشکلات خواب
بی خوابی مزمن و دیگر اختلالات خواب ممکن است با کمبود منیزیم پیوند خورده باشند. چندین مطالعه نشان داده اند که مکمل های منیزیم ممکن است نقشی کلیدی در تنظیم خواب داشته باشند.
اضطراب و افسردگی
برخی مطالعات ارتباط بین منیزیم و سیستم عصبی را نشان داده اند. در برخی موارد، این ماده معدنی به نظر می رسد اثر مثبتی بر استرس، اضطراب و برخی نشانه های افسردگی داشته است.
مشکلات قلبی
اگرچه سطوح پایین منیزیم می تواند تقریبا هر بخشی از بدن انسان را تحت تاثیر قرار دهد، اما تاثیر آن بر قلب می تواند چشمگیر باشد. افرادی که با کمبود منیزیم مواجه هستند، مستعد ابتلا به آریتمی یا ریتم غیر طبیعی قلب هستند. همچنین، برخی مطالعات نشان داده اند که افراد مبتلا به بیماری عروق کرونر در مقایسه با افراد سالم احتمال بیشتری دارد کمبود منیزیم داشته باشند.
سندرم پای بی قرار
دلیل سندرم پای بی قرار مشخص نیست، اما گاهی اوقات می تواند با یک بیماری زمینه ای مانند کمبود یک ویتامین یا ماده معدنی پیوند خورده باشد. سطوح پایین منیزیم ممکن است به اختلالات خواب دیگر نیز منجر شود و برخی مطالعات نشان داده اند که مکمل های منیزیم می توانند به بهبودی سندرم پای بی قرار کمک کنند.
سطوح پایین انرژی
چندین مطالعه نشان داده اند که سطوح پایین منیزیم می تواند به سختتر کار کردن بدن منجر شود. مردم باید به میزان کافی منیزیم مصرف کنند تا از سلامت قلب و عضلات برای پاسخگویی به نیازهای زندگی روزانه اطمینان حاصل شود.
اسپاسم ها و ضعف عضلانی
منیزیم در تثبیت آکسون های عصبی نقش دارد. زمانی که سطوح منیزیم کاهش می یابد به فعالیت عصبی عضلانی فراواکنشی منجر می شود که می تواند به معنای لرزش ها، اسپاسم ها و در نهایت ضعف عضلانی باشد.
از کجا منیزیم دریافت کنم؟
بانوان و آقایان باید به ترتیب حدود 310 میلی گرم و 400 میلی گرم منیزیم در روز دریافت کنند. پس از 30 سالگی، این مقادیر به 320 میلی گرم و 420 میلی گرم افزایش می یابند.
سبزیجات سبز برگ، حبوبات، مغزهای خوراکی، و غلات کامل منابع خوبی برای منیزیم هستند. به طور کلی، مواد غذایی سرشار از فیبر غذایی سرشار از منیزیم هستند. این ماده معدنی در برخی غذاهای غنی شده مانند غلات صبحانه نیز یافت می شود.
یک اونس (28 گرم) بادام بو داده: 80 میلی گرم
نصف فنجان اسفناج پخته: 78 میلی گرم
یک اونس (28 گرم) بادام هندی بو داده: 74 میلی گرم
یک چهارم فنجان بادام زمینی بو داده: 63 میلی گرم
یک فنجان شیر سویا: 61 میلی گرم
نصف فنجان لوبیا سیاه پخته: 60 میلی گرم
دو قاشق غذاخوری کره بادام زمینی: 49 میلی گرم
دو برش نان تهیه شده از گندم سبوس دار: 46 گرم
یک اونس (28 گرم) گردو: 45 میلی گرم
یک فنجان آووکادو نگینی خرد شده: 44 میلی گرم
3.5 اونس (99 گرم) سیب زمینی پخته با پوست: 43 میلی گرم
نصف فنجان برنج قهوه ای پخته: 42 میلی گرم
8 اونس (227 گرم) ماست ساده کم چرب: 42 میلی گرم
=================
http://www.asriran.com/fa/news/515016/8
======================
پروتئین یکی از مواد مغذی کلیدی و مفید برای بدن انسان است. بدن از پروتئین برای ترمیم و ساخت بافت ها (به عنوان مثال، عضلات، مو و ناخن ها)، برای ساخت و پشتیبانی از پوست، غضروف، استخوان ها، عضلات، و خون، و برای تولید مواد شیمیایی بدن (به عنوان مثال، هورمون ها و آنزیم ها) استفاده می کند. با این وجود، مصرف زیاد پروتئین نیز می تواند مضر باشد. اما این پرسش وجود دارد که چه میزان پروتئین بیش از اندازه محسوب می شود؟
به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "اکتیو بیت"، اگرچه رژیم های غذایی سرشار از پروتئین برای فرو نشاندن اشتها، ساخت عضلات، و حفظ سوخت و ساز سالم ضروری هستند، اما مصرف بیش از اندازه می تواند مسائل سلامت منفی را موجب شود.
آسیب کلیوی
شاید اشاره به این نکته که مصرف بیش از اندازه پروتئین می تواند موجب آسیب کلیوی شود، شوک کننده باشد، اما علم به ما می گوید که رژیم های غذایی سرشار از پروتئین می توانند آسیب شدید کلیه ها را به همراه داشته باشند زیرا این اندام ها باید به طور مداوم سخت کار کنند تا نیتروژن خون را از بین ببرند.
پروتئین اضافی در رژیم غذایی به معنای مواجهه با عوارض جانبی نیتروژنی بیشتر است. به طور معمول، بدن می تواند مقدار طبیعی از پروتئین را از طریق ادرار دفع کند، اما مصرف بیش از اندازه موجب شکل گیری استرس در کلیه ها برای خلاص شدن از شر نیتروژن اضافی می شود که در بلند مدت آسیب کلیوی را به همراه دارد.
افزایش وزن
افراد بسیاری برای کاهش وزن به رژیم های غذایی سرشار از پروتئین روی می آورند، با این وجود، بسیاری از کارشناسان تغذیه با این مساله موافق هستند که اگرچه در کوتاه مدت ممکن است کاهش وزن را تجربه کنید، اما وزن همواره به میزان سابق خود باز می گردد و یا حتی می تواند بیشتر از زمانی شود که برنامه کاهش وزن خود را آغاز کرده اید.
کج خلقی
کارشناسان همواره به دنبال کردن یک رژیم غذایی متعادل تاکید دارند. مطالعه ای که در سال 2009 انجام شد، نشان داد، افرادی که یک رژیم غذایی کم کربوهیدارت را برای یک بازه زمانی یک ساله یا بیشتر دنبال کردند، با آثار منفی چشمگیر روی خلق و خوی خود مواجه شدند. شرکت کنندگان پیوندی بین رژیم غذایی کم کربوهیدارت و تحریک پذیری افزایش یافته، افسردگی، و بی قراری به واسطه کمبود کربوهیدارت ها (قند و نشاسته) برای مغز و تولید سروتونین (هورمون خلق و خوی خوب) را گزارش کردند.
بیماری قلبی
در شرایطی که کلینیک مایو بر این مساله تاکید دارد که یک رژیم غذایی سرشار از پروتئین بدون چربی و با کربوهیدارت های پیچیده کمتر به طور معمول موجب شکل گیری مشکلات سلامت در کوتاه مدت نمی شود، اما نسبت به دنبال کردن چنین رژیم غذایی در بلند مدت هشدار می دهد. کلینیک مایو به این نکته اشاره دارد که رژیم های غذایی سرشار از پروتئین که شامل گوشت قرمز و لبنیات پر چرب می شوند در بلند مدت می توانند خطر بیماری قلبی عروقی را افزایش دهند.
کتوز (و بوی بد دهان مزمن)
افرادی که رژیم های غذایی سرشار از پروتئین و کم یا بدون کربو هیدرات را دنبال می کنند، اگرچه ممکن است کاهش وزن را در کوتاه مدت تجربه کنند، اما احتمال مواجهه با نفس بد بو به لطف وضعیتی که به نام کتوز شناخته می شود، آنها را تهدید می کند.
کتوز زمانی رخ می دهد که بدن به واسطه کمبود کربوهیدارت ها استفاده از چربی به عنوان سوخت را آغاز می کند. همان گونه که بدن از ذخایر چربی استفاده می کند، زمینه ساز تولید کتون می شود. انتشار این مواد شیمیایی نفس بدبو و بوی بد دهان را موجب می شود. از آنجایی که کتون ها از اعماق درون بدن منتشر می شوند، هر میزان مسواک زدن، شستشوی دهان و آدامس جویدن نیز در رفع بوی بد تاثیری نخواهد داشت.
ناآرامی گوارشی
فیبر از اهمیت ویژه ای برای گوارش برخوردار است. در حقیقت، برای حفظ عملکرد درست و سالم دستگاه گوارش مصرف روزانه 25 تا 35 گرم فیبر توصیه می شود. پیشگیری از شرایطی مانند نفخ، گاز، و یبوست به میزان فیبری که در رژیم غذایی خود از کربوهیدارت های پیچیده (به عنوان مثال، غلات کامل، لوبیا، میوه ها، و سبزیجات) دریافت می کنید، بستگی دارد. بر همین اساس است که رژیم های غذایی سرشار از پروتئین و کم کربوهیدارت به ناآرامی گوارشی منجر می شوند.
----------------------------------
http://www.asriran.com/fa/news/514517
=======================